નૈનો ઝાંખા થઈ ગયા મુખ તણી લાલી ગઈ,
વાદળી આકાશમાં આવી અને ચાલી ગઈ,
બંદગી વિણ જીવન જીવ્યા જિંદગી ખાલી ગઈ,
આ જરા આવી જુવાની હાથ તાળી દઈ ગઈ
વાદળી આકાશમાં આવી
વિશ્વમાં ઉત્તમ મનુષ્ય દેહ દુર્લભ પામીને,
એ છતાં હે મૂર્ખ તે જાણ્યાં અંતરયામીને,
મૃત્યુ એ આવી પછાડ્યો મસ્તી મતવાલી ગઈ
વાદળી આકાશમાં આવી
પુત્ર વહાલો પત્ની વહાલી સ્વાર્થ માં ગુલતાન છે,
હું અને મમતામાં ડુલે છે છતાં ક્યાં ભાન છે,
કાળે ઝાલી ચોટલી ક્યાં વ્હાલોને વાહલી ગઈ
વાદળી આકાશમાં આવી
સરસો રહી સંસારમાં મન રાખ પ્રભુની પાસમાં,
સત્તાર શા સમજી જુઓ ઉધાર છે વિશ્વાસમાં,
નહીં તો જાણો જિંદગી જીવ્યા છતાં ખાલી ગઈ
વાદળી આકાશમાં આવી
