folksong

અમે તો તારાં નાનાં બાળ અમારી તું લેજે સમ્ભાળ ડગલે ડગલે ભૂલો અમારી દેસદ્બુદ્ધિ ભૂલો વિસારી તુજ વિણ કોણ લેશે […]

તમે એકવાર મારવાડ જાજો રે હો મારવાડા ! તમે મારવાડની મેંદી લાવજો રે હો મારવાડા ! તમે ઓલું લાવજો પેલુંલાવજો

હરિને ભજતાં હજુ કોઈની લાજ જતાં નથી જાણી રે જેની સુરતા શામળિયા સાથ વદે વેદ વાણી રે વહાલે ઉગાર્યો પ્રહલાદ

હો રંગ રસિયા ! ક્યાં રમી આવ્યા રાસ જો? આંખલડી રાતી ને ઉજાગરો શાને કીધો. આજ અમે ગ્યાતા સોનીડાને હાટ

નટવર નાનો રે, કાનો રમે છે મારી કેડમાં નંદકુંવર નાનો રે, ગેડી દડો કાનાના હાથમાં …નટવર … ક્યો તો ગોરી

હલકે હાથે તે નાથ! મહિડાં વલોવજો, મહિડાંની રીત નોય આવી રે લોલ ..aલકે… ગોળી નંદવાશે નાથ, ચોળી છંટાશે , મોતિડાની

વાદલડી વરસી રે, સરોવર છલી વળ્યાં. સાસરીયે જાવું રે, મહિયરિયે મહાલી રહ્યાં મારા પગ કેરાં કડલાં રે વીરો મારો લેવા

રૂડી ને રંગીલી રે વહાલા તારી વાંસળી રે લોલ. મીઠી ને મધુરી રે માવા તારી મોરલી રે લોલ વાંસલડી મારે

સોના વાટકડી રે કેસર ઘોળ્યાં વાલમિયા, લીલો છે રંગનો છોડ રંગમાં રોળ્યાં વાલમિયા। પગ પરમાણે રે કડલાં સોઈં વાલમિયા, કાંબિયુંની